این عکس در آخرین جلسه‌ی کارگاه «تحلیل فیلم‌های اصغر فرهادی» گرفته شده است که ــ همراه با کارگاه دیگری با عنوان «آشنایی با رمان» ــ به مدت ۱۰ هفته از اواخر فروردین ۹۷ تا پایان خرداد ۹۷ در دانشکده‌ی علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد. شرکت‌کنندگان در این کارگاه‌ها عمدتاً از دانشجویان تحصیلات تکمیلی در رشته‌هایی مانند زبان و ادبیات عربی، زبان و ادبیات فارسی، ادبیات انگلیسی، ارتباطات، جامعه‌شناسی، و ... بودند. در این کارگاه، فیلم‌های اصغر فرهادی یک‌به‌یک با استفاده از روش‌های مختلف نقد بررسی شدند. هدف اصلی عبارت بود از آشنایی با مفاهیم، اصطلاحات و روش‌شناسیِ نقد فیلم و کاربرد این روش‌شناسی در نقد عملی آثار سینمایی اصغر فرهادی است. بعضی از مهم‌ترین مباحث نظری که در این کارگاه ارائه شد عبارت بودند از: شناخت کارکرد و شیوه‌ی تحلیل انواع نما، انواع زاویه‌ی فیلمبرداری، انواع حرکت‌های دوربین، میزانسن، نورپردازی، شیوه‌های تحلیل شخصیت، روایت، و … . در بخش نقد عملی، فیلم‌های اصغر فرهادی با تمرکز بر صحنه‌های مهم از منظر همین قبیل مباحث تئوریک تحلیل شدند. رویکرد کلی من در این کارگاه، «سینمای مؤلف» بود، هرچند که هر جا لازم می‌شد از مصطلحات و روش‌شناسی‌های دیگر از قبیل نشانه‌شناسی، مطالعات فرهنگی، فرمالیسم و غیره نیز استفاده می‌کردم.
نکته‌ی بارز در سه جلسه‌ی آخر، بیشتر شدن مشارکت اعضای کارگاه در بحث‌ها و ارائه‌ی تحلیل‌های نظام‌مند از طرف آنان بود. این کمال‌مطلوبِ هر کارگاهی است: کارگاه «کلاس» نیست که مخاطبان شنونده باشند؛ کارگاه محل کار عملی برای آموختن یک مهارت است و قاعدتاً در پایان، این مهارت باید به منصه‌ی ظهور برسد. خوشحالم که این اتفاق در این کارگاه افتاد.
برچسب‌ها: کارگاه «تحلیل فیلم‌های اصغر فرهادی», دانشکده‌ی علوم ارتباطات, دانشگاه علامه طباطبائی, کارگاه‌های دکتر پاینده